“Tenêtiya ku min li wir dît. Dirûvê mirovan pêdixist. Piştî wê dîtinê, min mirovan ji her tim dişiband tenêtiyê.

Carinan li cîyeki kuçeyê disekînim, li valahîyê dinihêrtim. Destekî bi serê min digirt, radikir û digot: ‘Li esman binêre, tu ji wirê hatî, warê te wire, bikeve hundire ronahîyeke wisa ku şayanê wirê ye!’
Ez ê vîya bi çi awayî bikim?
‘Îlimê xwe ji zindiyên ku namirin bigre, ji mirîyan mirî negire.’
Min vî dengî bihîstibû.
Min gotibû: Ez, ew defter im ku hemû raz tê de tên nivîsandin, gistîyê
wê defterê me.”

Ji pênûsa Sadik Yalsizuçanlar, vegotineke balkêş a li ser jîyana zanyar Ebûl Hesenê Xereqanî. Hun ê di vê pirtûkê de bûyerên ku li dergaha Xereqanî derbas dibin bibînin. Dergaha Xereqanî li bajarê Qersê ye. Ji objektîfên kameramanê ekîbê ku ji bo kişandina belgewarekî diçin bajêr, ev bûyer tên vegotin. Kameramanê ku ji bo belgewar hêlan diyar dike, dîmenan dibijêre û êş, bîrewerî û vedîtinên ku meriv dilerizînin tîne ziman. Yên ku di binê gotinên wî de veşartîne ku dibêje:
“Ez ji vana tişteki fêm nakim. Ji min re mîna ku xewn bin. Tebat nayê min.”